KOBLENZ/LOBITH I en II Het roept een totaalwereld op, als een onmiddellijke beleving. Zoals taal wegvalt als een verhaal echt gaat klinken, zo valt hier voor mij al het schilderkunstige weg. Ik kom niet eens meer op de gedachte om te kijken hoe de verf op het doek zit; en besef dat pas als ik…

Voor eeuwig vastgelegd. Staat als een huis. Evenwicht. Vreugde. Tot ik dichterbij ga kijken. De verfranden bonken op elkaar, de verf hoopt zich daar op. Lijnen zijn met grove hand neergezet. Kijk, die cirkel die op afstand zo mooi balanceert, kijk hoe nonchalant de contour is, voel de afdrukken van het paletmes over het hele…

Het bleek omgekruld papier met afdrukken van foto’s te zijn, zag ik, toen we later rond gingen lopen. Foto’s van een andere plek waar kennelijk een soort schuurtje in een landschap stond. Daar had ik over gehoord bij de inleiding, want op die plek was Ienke Kastelein geweest, in Portugal. Dat was de Borrowed Space…

Het zijn dus bezonken schilderijen. Stuk voor stuk tot dat precieze punt gebracht. Stuk voor stuk individuen die in zichzelf rusten. Helemaal eigen en onderling zeer verwant. Wat hier hangt zijn allemaal vlakken op wit. En hiervoor was er een tijd dat het allemaal cirkels op wit waren. Verwanten die elk helemaal zichzelf zijn. Die zie…

Maar dat lijkt alleen maar zo. Want ik zie de mechanische aansturing, als die mij eenmaal is opgevallen, vlak onder de oppervlakte duidelijk over het plastic vegen. En precies daaruit wordt poëzie geboren. “Zogenaamd”, de onpeilbaar grote schoonheid van “zogenaamd” als jonge kinderen dat voor de eerste keer zomaar inzetten in hun spel. “Nee joh,…

Ik moest ook bewegen, dat ging vanzelf. Kijk daar, “splash” tegen het plafond, en ‘splash” tegen de muur, net als die ene roze die ik eerder had zien liggen. Het was een en al beweging hier, nu even kunstmatig stopgezet. Want zo’n vlek kan daar natuurlijk niet blijven hangen, die moet gaan druipen. En die…

Ik vraag of er een bepaalde richting is, een aanbevolen volgorde. Die is er niet. Het is juist de bedoeling dat ik er helemaal vrij in rond loop. Mijn blik en mijn voeten bewegen in een eerste verkenningstocht. Alles staat in duidelijk afgebakende losstaande groepjes in een soort blokken opgesteld. Je kunt overal tussendoor. Er…